Extremisten, activisten, maffia, perverten, ... Allemaal woorden die ik nooit had gelinkt aan borstvoeding. Toch wel woorden die ik in de twee jaar dat mijn kinderen borstvoeding kregen vaak hoorde. Al dan niet aan mij persoonlijk gericht.
Op het internet gooien mensen nogal snel met deze begrippen. De volstrekt vreemde aan de andere kant van de computer heeft immers geen gezicht en kan niet in elkaar krimpen van je harde taal. Je eigen frustraties er ongegeneerd uitgooien kan wel eens opluchten. Als je je reactie dan nog eens anoniem post, hoef je je helemaal niet schuldig te voelen.
In het echte leven, en ook ik ben zo, ben je best wat meer bedeesd. Wanneer mensen een discussie over borstvoeding niet uit de weg gaan, zal ik zelf proberen ervoor te zorgen dat het zo snel mogelijk achter de rug is. Hoewel ik tegen mijn omgeving kan prediken, hou ik het tegen vreemden liever kort en bondig. Ben ik inschikkelijk. Knik ik een beetje sneller: "Jaja, dat is waar..." en hou ik mijn grote mond dicht.
Om een beetje later op een forum van Natuurlijk Ouderschap mijn gal uit te spuwen en te typen, in hoofdletters, dat het toch onwaarschijnlijk is allemaal...
Het is best te begrijpen. De beide kanten van het verhaal. Moeders die kiezen voor flesvoeding hebben het zeker niet makkelijk. In deze maatschappij heeft borstvoeding eindelijk de plaats gekregen die het verdient. Hoewel er nog veel werk aan de winkel is, wordt het geven van borstvoeding op erg veel plaatsen gestimuleerd. Het kiezen voor flesvoeding is kiezen voor stevig in je schoenen staan. Om bedolven te worden onder alle argumenten van studies. Ja, om zelfs de vraag te krijgen: "Heb je dan niet het beste voor met je kind?" .
Borstvoedingsfanaten (ja, ikzelf ook) zijn niet mals. De vraag: 'Waarom?' is en blijft tot op heden vaak onbeantwoord of gewoon slecht beargumenteerd.
Dat laatste jaagt natuurlijk weer andere mensen op de kast. Kiezen voor borstvoeding is kiezen voor onvoorwaardelijkheid, zeker de eerste dagen. Het vergt alles van je en begrip is net datgene wat heel belangrijk is op die momenten. Wanneer flesvoedende mama's de argumenten die moedermelkmoeders een houvast geven gewoon van de tafel kieperen (Ja, hij is NOOIT ziek en hij krijgt flesvoeding... Die van jou is altijd ziek!), rijzen haren wel eens ten bergen. Worden tanden geknarst en vuisten gebald. Je wil dan best van de daken roepen: "Hé, wat als hij geen borstvoeding kreeg? Dan was hij vast NOG VAKER ziek!"
Maar goed, dat is nu net 'the point'. Je weet het niet, je krijgt niet de kans om hetzelfde kind op twee verschillende manieren op te voeden.
Twee teams, aan twee kanten. Beschuldigingen die worden ingekleed in schapenwollen vachten maar pijn doen aan de overkant.
Het is onmogelijk, voor mij, om te begrijpen waarom iemand kiest voor flesvoeding, met alle informatie die er beschikbaar is.
Maar het is ook onmogelijk, zo bleek alweer, voor iemand anders om te begrijpen waarom ik mijn kind soms 8 keer per nacht voedde zonder ook maar een keer te denken aan een alternatief.
Borstvoeding en flesvoeding. Doe ermee wat je wil. Lees. Denk. Kies. Doe het. Sta achter je keuze. En achter de gevolgen, uiteraard.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten