Naar het mama-examen!

Mama zijn is niet zo simpel. Het is zelfs een erg moeilijk 'ding' om te zijn. Want waar is meer over te doen dan over 'hoe je een goede mama' bent?

Vandaag ging ik voor het eerst met mijn kleinste vent op consultatie op het welgekende consultatiebureau. Dan knikken mijn knieën al ruim twee uur op voorhand. Gaan ze mijn manier van opvoeden wel goedkeuren? Alsof ik uiteindelijk zou veranderen...
Na de gebruikelijke vragen en goedoverwogen antwoorden vanuit mijn kant, daalt de hoeveelheid adrenaline in mijn bloed aanzienlijk... Oef, test doorstaan...
"Slaapt hij op zijn rug?"
"Tuurlijk!" (Neen, hij slaapt op zijn zij, zo ligtie beter, maar dat vertel ik je beter niet, je antwoord is voorspelbaar...)
"Hij heeft al een goede regelmaat in zijn voedingen?"
"Absoluut! Hij laat zéker drie uur tussen!" (Neen, hij eet als het hem uitkomt en dat is zo'n 12keer per dag maar laat dat vooral MIJN en niet JOUW probleem zijn..)

Het is best niet onverstandig de infobrochure voor je bezoek even door te nemen, zo ben je op de hoogte van wat je verondersteld bent te zeggen. In ieder geval, bij een tweede kind ga je daar toch een beetje soepeler mee om. Je kan best veel ja zeggen en volledig mee praten met diegene die voor je zit.

Niet dat ik het helemaal slecht vind, zo'n bureau. Ze moeten er zijn, natuurlijk. Alleen zijn ze een beetje te erg gericht op hun visie. En ik op de mijne, jammer genoeg.

Want waarom toch al die regeltjes? In mijn buik heerste geen regeltjes. Mijn kids aten negen maanden zonder enige regelmaat (dat denk ik toch) en dat is, de dag dat ze hun voetjes op de wereld zetten, hetzelfde gebleven. Honger is eten. Eten is mama. Mama is beschikbaar. 24u, net als in de buik.
Mijn zoontje is een echte plakker. Hij plakt het liefst de hele dag lekker tegen mijn borst, en als hij mag kiezen, met zijn neus pal tegenover een tepel. Kan hij daar -een beetje scheel- naar staren. Pure verafgoding is dat. En pure verafgoding langs beide kanten. Niets is mooier dan dat overgelukkige snoetje, voldaan, met een druppeltje melk langs de zijkant van die mondhoek.
Moet hij nu in zijn wiegje gaan slapen? (Ja hoor! Rust, reinheid en regelmaat!) Wel, daar heb ik wel een leugentje voor bestwil voor over. Of beter gezegd,  voor 'BORSTWIL'!